تأثیر آموزش الگوی شادکامی فوردایس بر نستوهی و سازگاری زناشویی زوجین نابارور

مقدمه: زوجین نابارور با مشکلات روانشناختی متعدد روبرو هستند. این پژوهش شبه آزمایشی با هدف تأثیر آموزش الگوی شادکامی فوردایس بر نستوهی و سازگاری زناشویی زوجین نابارور انجام شد. روش کار: جامعه آماری شامل زوجین فرهنگی نابارور قوچان و فاروج سال 1394 بود که با نمونه گیری داوطلبانه، 20 زوج (40 نفر) به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10 زوج) و کنترل (10 زوج) قرار گرفتند. زوجین گروه آزمایش، 14 جلسه گروهی (90 دقیقه) مداخله آموزشی شادکامی فوردایس را دریافت کردند. ابزارها شامل مقیاس زمینه یابی دیدگاه های شخصی و مقیاس سازگاری زناشویی اسپانیر بود. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر و اثر تعاملی عامل زمان آزمون و گروه به طور جداگانه بر هر کدام از متغیرهای وابسته (نستوهی و سازگاری زناشویی) معنادار بود (0/01>p).همچنین، اثر عامل گروه و اثر زمان آزمون به طور جداگانه بر هر کدام از متغیرهای وابسته معنادار می باشد (0/01>p). بنابراین، می توان گفت که آموزش الگوی شادکامی فوردایس بر نستوهی و سازگاری زناشویی به طور معنی داری اثربخش بوده است. تفاوت میانگین پیش آزمون و پس آزمون در اندازه گیری هر دو متغیر وابسته معنادار بود (0/01>p) و این معناداری به نفع پس آزمون بود. تفاوت میانگین پس آزمون و آزمون پیگیری در هیچ کدام از متغیرهای وابسته معنادار نبود (0/05p). نتیجه گیری: از آنجا که آموزش الگوی شادکامی فوردایس بر نستوهی و سازگاری زناشویی دارای اثر پایدار بود، اجرای این روش را در بهبود زندگی زوجین نابارور در مراکز پرستاری ناباروری پیشنهاد می کنیم.